De winkel an de Haardstedelaan dree en veertig.

Nae een paar winkeltjies uit de noord, nou éëntjen uit de zuid. Omdat ik nijt precies wist wanneer dee winkel daer ëkómmen is, bin ik op óngerzeuk uit ëweest. Eerst ëvreugen bij de geméënte. Dee had wel wat foto's en vurgunningen, daervur mijn hartelijke dank, en een deurvurwijzing naer ’t stads- en streek archief in Naerden.

Daer bin ik ëweest en het ’t volgende ëveunden.
Tussen negentienhóngderdveertien en negentienhóngderveertig hadden we hier in ’t darp dréë woëningbouwvuréënigingen.
Woëningbouwvuréëniging “Huizen” Ópëricht twijntig mai negentienhóngderdveertien.
Woëningbouwvuréëniging “De Haardstede” Ópëricht twijntig april negentienhóngderdtwijntig
Woëningbouwvuréëniging “Goed wonen” Ópëricht acht januari negentienhóngderdéënentwijntig.
De WBV “Huizen”is begunnen mót bouwen an de Eerste Woëningbouwstraet in negentienhóngderdvijftien.
De WBV “De Haardstede” het woëningen laeten bouwen an ’t Wilhelminaplain, de Blommenweg, de Tulpstraet, de Crocusstraet en misschien ók nog wat an de Daliahstraet.
WBV “Goed Wonen” had vur zóvéër ik weet tien woëningen an de Iepenlaan.
Óp dartig april negentienhóngderdveertig binnen dee dree WBV ëfuseerd en  binnen veder ëgaen ónger de naam WBV ‘Huizen”, nou “de alliantie”.

Advertentie uit de Huizer Courant van zaterdag 8 september 1928An de Haardstedelaan het de WBV “De Haardstede” in de jaren twijntig vurscheiëne woëningen mót winkels laeten zetten. Éën daervan is nómmer dree en veertig, hoek Roëzenstraet.
Waarschijnlijk is Gerrit Jan Loor daer metéënen inëtrukken too dee woëningen klaer wazzen.

Gerrit Jan Loor is ëbeuren in Amsterdam óp negenentwijntig november achttienhóngderdvierennegentig. Z'n latere mins is in Weesp ëbeuren. Hoo ze hier zó terecht ëkómmen binnen hem ik nijt  kannen achterhalen. Mar too ze hier kwammen woënen binnen ze óp de Haardstedelaan begunnen mót een kruidenierswinkel en Gerrit Jan ventte mót grønte. Hij had een groëte schuur an de Roëzenstraet waar die z’n grønte in bewaarde. Achter dee schuur hield tie ók nog wat kippen en konijnen. Déëls vur de vurkoëp van aieren en deels vur de slacht.

Ongeveer een jaar of tien later kocht tie een auto om mie te géën venten. ’t Was een Tempo, zo,n dreewielertjen. Hij het tum ëkocht bij een autobedrijf dee too an de Haardstelaan 1-3 zat. Later is déër v.d.Hulst inëkómmen mót een groëthangdel in drank. Mar jammer genógt het tie daer nijt zoë héël lang van kannen genieten, want too de oorlog uitbrak hemmen de móffen z’n Tempo ëvorderd. Of ’t daerdeur ëkómmen is weet ik nijt, mar ze binnen too wel ëstopt mót de kruidenierswinkel. De winkel is too gebruikt as slaepkamer. Gerrit Jan is wel veder ëgaen mót venten, want d’r mós netuurlijk wel broëd óp de plank kómmen. Éën van z’n jonges, Wim, is ëbeuren in negentienvierendartig. In de oorlog is tie nog twee jaren as evacuë erreges ónger ëbrocht. Hij kón me dus wainig vurtellen van de winkel.Tot an negentienhóngderddree en vijftig hemmen ze óp de Haardstedelaan ëwoond. 

 

Nae Loor kwam Wim van der Hulst in’t huis te woënen. De slaepkamer is weer winkel ëwurren. ’t Wurde een grøntewinkel mót de welluidende naam, “Het Fruithuis”.

Wim van der Hulst is ëbeuren óp twee juni negentienhóngderdveertien óp de Langestraet 60.
As zøn van Wessel van der Hulst (spek). Later is daer Vreeswijk en Koebrugge inëkómmen mót werkplaes en kantoor.
Wim góng werreken in Blarrecom in de grøntezaak van v.d. Hove. Too de oorlog uitbrak is Wim weg ëgaen bij v.d. Hove. Misschien mós tie wel. Mar in elk geval is tie too vur z’n aigen begunnen in de grønten. Hij trouwde in negentienhóngderdéën en veertig mót Weimpje Veerman. Ëbeuren vijf mai negentienhóngderdvijftien. Ze gongen inwoënen bij Weimpie d’r moeder en Wim gong venten mót grønten mót paerd en wagen. De karre was gelijk z,n winkel mót bakken an allebai de kangten van de karre. Grønten en fruit mós d’r allemól piekfijn uitzien. De appels glommen óp de karre. Dat kón ók nijt aarst, want ze wurden eerst ópëpoest vurdat ze óp de karre mochten. En dan netjies óp een rij. ’t Was wel een dure grønteboer. D’r wurde welderies teugen dum ëzaid, Wim, je druiven binnen vuus te duur. Ik koëp ze wel as ik ziek bin. Mar dan zai Wim, dan smaken ze je nijt.
Hij ventte vurnamelijk in de buitenwijken. Weimpie hielp elleke aauwud óm de karre weer piekfijn in orde te maken vur de volgende dag. Erreges óp de Iiepenlaan hadden ze een schuur waar ’t fruit en de grønte bewaard wurde. Ze woënden too zelf an de Léëge Laarderweg. 
Ainde jaren veertig ruilde hi paerd en wagen óm vur een Tempo. Blijkbaar arrug gewuld bij grønteboeren. En in negentienhóngderd dree en vijftig gongen ze dus 
naer de Haardstedelaan .
Weimpie gong de winkel doeën en Wim het nog een aantal jaren ëvent. Z,n dochter Atie, later ëtrouwd mót Jacob Schipper van de gordijnen e.d., gong welderies mie mót venten. En teugen de kerst gong ze langust de deuren mót sinaasappels. ’t Hangdelen zat t’r al vroog in.
Mar Wim kreeg last van z,n rugge en is ëstopt mót de grøntezaak. Hij is too bij Philips gaen werreken. Van negentienhóngderdéënenzestig tot negentienhóngderdvierenzeuventig.

Tot an negentienhóngderddree en zestig hemmen ze de grøntewinkel nog anëhouwen. Too binnen ze d’r mie ëstopt en binnen vurhuist naer de omroeëplaan. Daernae het t’r nog een tijdje een grønteboer inëzeten, mar ik tot nog too nijt kannen achterhalen wéël of dat was.

 

Terug naar: De winkeltjies van ’t ouwe darp